معمار ژاپنی سو فوجیموتو

فوجیموتو معمار ژاپنی متولد 1971 با علاقه به سازه ها و طبیعت. او پس از گذراندن دوران کودکی خود در دامان طبیعت، رویکرد محترمانه ای را برای نزدیک کردن طبیعت به انسان ایجاد کرده است. با این اوصاف، می توان به این نکته اشاره کرد که او در پروژه های مختلف خود، بازنمایی جنبه های درخت در معماری را تجربه کرده است. توجه دقیق او به استفاده از مواد و انتخاب رنگ، قلب را در یک ساختار به ارمغان می آورد. پیشرفت و سفر او در سراسر جهان، ماهیت همه کاره تفکر و تلاش های پرشور کار او را نشان می دهد. او یک معمار جوان است که به رابطه بین طبیعت و ساختار و همچنین پروژه هایش اهمیت می دهد.

زندگی نامه معمار بزرگ  فوجیموتو

سو فوجیموتو با نام مستعار فوجیموتو سوسوکه (متولد ۴ اوت ۱۹۷۱، هوکایدو، ژاپن)، معمار ژاپنی که ساختارهای مسکونی نوآورانه و پروژه‌های نهادی او نشان‌دهنده رویکردی تازه به رابطه بین فضای معماری و بدن انسان است.فوجیموتو در جزیره هوکایدو در شمال ژاپن بزرگ شد. اکتشافات دوران کودکی او در مناظر جنگلی منطقه منجر به علاقه دائمی به دنیای طبیعی شد. این کار بعدی او را که او اغلب با استناد به فضاهای طبیعی مانند جنگل‌ها و غارها توصیف می‌کرد، نشان می‌داد. او در سال 1994 از دانشگاه توکیو در رشته معماری فارغ التحصیل شد و در سال 2000 شرکتی به نام معماران سو فوجیموتو را در توکیو تأسیس کرد.

سبک معماری فوجیموتو و آثار وی

فوجیموتو با نگاه کردن به غار به عنوان فضایی خام که در آن عملکرد بر اساس رفتار انسان تعیین می‌شود، الهام‌بخش طرح‌های ساختارشکنی خود شد. این فلسفه طراحی، که او آن را «آینده بدوی» نامید، در خانه چوبی نهایی او (2008) در کوماموتو، ژاپن مشهود بود. این سازه از تیرهای بزرگ سرو تشکیل شده بود که مانند بلوک‌ها روی هم چیده شده بودند که به ساکنان اجازه می‌داد فضا را بر اساس نیازهای خود تفسیر کنند و استفاده انعطاف‌پذیر از سطوح را به‌عنوان دیوارها، کف‌ها یا محل‌های نشستن تشویق می‌کرد. فوجیموتو این فلسفه را در سال  2008توضیح داد.



خانه N، یک سازه مسکونی در اویتا، ژاپن، نیز در سال 2008 تکمیل شد. طراحی فوجیموتو مرزهای بین فضای خانگی و خیابان، و بین محیط ساخته شده و طبیعت را محو کرد، با مجموعه‌ای از فضاهای زندگی به تدریج صمیمی‌تر که درون یکدیگر قرار گرفته بودند. . یک پوسته بیرونی بتنی، که توسط پنجره‌های بزرگ بدون لعاب سوراخ شده بود، شامل دو جعبه داخلی و یک فضای زندگی در فضای باز با درختان، یک باغ و یک پاسیو چوبی بود. جعبه های داخلی حریم خصوصی را به ساکنان ارائه می دهند در حالی که با طبیعت و محیط اطراف در ارتباط هستند.

آثار سازمانی معماری فوجیموتو

پروژه‌های سازمانی شامل موزه و کتابخانه دانشگاه هنر Musashino (2010) در توکیو بود، کتابخانه‌ای که فضاهای عمومی را در دیوارهای مارپیچی عظیم قفسه‌های کتاب می‌پیچید. در سال 2013 فوجیموتو برای طراحی پاویون گالری سرپنتاین در باغ کنزینگتون در لندن انتخاب شد، سازه ای موقت که توسط گالری سفارش داده شد. او شبکه‌ای اثیری و نیمه شفاف از لوله‌های فولادی سفید ایجاد کرد که با منظره ادغام می‌شدند، در آن واحد ترکیبی ابری و رسمی داشت. فضای چند لایه، جریان ارگانیک حرکت را ترغیب کرد و کاوش و تعامل عمومی را دعوت کرد.