فرانک لوید رایت یک معمار مدرن بود که سبکی ارگانیک و کاملاً آمریکایی را توسعه داد. او ساختمان های نمادین متعددی مانند خانه آبشار و موزه گوگنهایم را طراحی کرد. فرانک لوید رایت معمار و نویسنده ای بود که سبک متمایزش به او کمک کرد تا به یکی از بزرگترین نیروها در معماری آمریکا تبدیل شود. پس از کالج، او دستیار ارشد معمار لوئیس سالیوان شد. رایت سپس شرکت خود را تأسیس کرد و سبکی به نام مدرسه پریری را توسعه داد که در طراحی خانه ها و ساختمان های تجاری برای «معماری ارگانیک» تلاش می‌کرد.
زندگینامه فرانک لوید رایت
رایت در 8 ژوئن 1867 در ریچلند سنتر، ویسکانسین به دنیا آمد. مادرش، آنا لوید جونز، معلمی از یک خانواده بزرگ ولزی بود که در اسپرینگ گرین، ویسکانسین ساکن شده بودند، جایی که رایت بعداً خانه معروف خود، تالیسین را ساخت. پدرش، ویلیام کری رایت نوازنده بود.
خانواده رایت در سال های اولیه زندگی او اغلب نقل مکان می کردند و در رود آیلند، ماساچوست و آیووا زندگی می‌کردند. او تابستان هایش را با خانواده مادرش در اسپرینگ گرین گذراند و عاشق منظره ویسکانسین شد که در دوران کودکی آن را کاوش کرده بود. او بعداً یادآور شد: «مدل سازی تپه ها، بافت و پارچه ای که به آن ها می چسبد، ظاهر همه آنها به رنگ سبز لطیف یا پوشیده از برف یا درخشش کامل تابستان که در شعله های باشکوه پاییز می سوزاند. من هنوز هم به اندازه درختان، پرندگان و زنبورها و انبارهای قرمز، خودم را بخشی از آن می دانم.»
در سال 1885، سالی که رایت از دبیرستان در مدیسون فارغ التحصیل شد، والدینش طلاق گرفتند و پدرش از آنجا نقل مکان کرد و دیگر خبری از او نشد. رایت در آن سال برای تحصیل در رشته مهندسی عمران در دانشگاه ویسکانسین در مدیسون ثبت نام کرد. برای پرداخت شهریه و کمک به خانواده اش، برای رئیس بخش مهندسی کار کرد و به معمار مشهور جوزف سیلسبی در ساخت کلیسای یونیتی کمک کرد. این تجربه رایت را متقاعد کرد که می خواهد معمار شود و در سال 1887 مدرسه را رها کرد تا برای سیلسبی در شیکاگو کار کند.
یک سال بعد، رایت کارآموزی خود را با شرکت معماری آدلر و سالیوان در شیکاگو آغاز کرد و مستقیماً زیر نظر لوئیس سالیوان، معمار بزرگ آمریکایی که بیشتر به عنوان «پدر آسمان خراش‌ها» شناخته می شود، کار می کرد و رایت تا سال 1893 برای سالیوان کار کرد تا زمانی که قرارداد آنها را با پذیرش کمیسیون های خصوصی برای طراحی خانه ها زیر پا گذاشت و راه این دو از هم جدا شدند.
در سال 1889، یک سال پس از شروع کار برای لوئیس سالیوان، رایت 22 ساله با زنی 19 ساله به نام کاترین توبین ازدواج کرد و سرانجام صاحب شش فرزند شدند. خانه آنها در حومه اوک پارک شیکاگو که اکنون به عنوان خانه و استودیوی فرانک لوید رایت شناخته می شود، اولین شاهکار معماری او محسوب می شود. در آنجا بود که رایت پس از ترک آدلر و سالیوان در سال 1893، دفتر معماری خود را تأسیس کرد. در طی چندین سال بعد، رایت مجموعه ای از اقامتگاه ها و ساختمان های عمومی را طراحی کرد که به عنوان نمونه های برجسته معماری "مدرسه پریری" شناخته شدند.
سبک معماری فرانک لوید رایت
خانه های دشتی او از عناصر طراحی مضمون و هماهنگ (اغلب بر اساس فرم های گیاهی) استفاده می کنند که در پنجره ها، فرش ها و سایر یراق آلات تکرار می شوند. از روی به جای سرب سنتی برای پنجره ها استفاده کرد و از لوله های شیشه ای پیرکس به عنوان عنصر اصلی در دفتر مرکزی جانسون واکس استفاده کرد. اتصالات نور الکتریکی، از جمله برخی از اولین لامپ های کف برقی و استفاده اولیه او از آباژور شیشه ای کروی جدید در آن زمان (طرحی که قبلاً به دلیل محدودیت های فیزیکی روشنایی گاز امکان پذیر نبود).
در سال 1893، خانه وینسلو را در ریور فارست طراحی کرد که با تأکید افقی و فضاهای داخلی گسترده و باز اولین نمونه از سبک انقلابی رایت است که بعدها «معماری ارگانیک» نام گرفت. در سال 1897، رایت حق ثبت اختراع برای "کاشی های شیشه ای منشوری" دریافت کرد که در ویترین فروشگاه ها برای هدایت نور به سمت داخل استفاده می شد. رایت به طور کامل شیشه را در طرح های خود پذیرفت و دریافت که به خوبی با فلسفه معماری ارگانیک او مطابقت دارد. طبق تئوری ارگانیک رایت، همه اجزای ساختمان باید یکپارچه به نظر برسند، انگار که به هم تعلق دارند. هیچ چیز را نباید بدون در نظر گرفتن تأثیر در کل به آن متصل کرد. رایت برای یکپارچه کردن خانه با محل آن، اغلب از وسعت شیشه ای بزرگ برای محو کردن مرز بین داخل و خارج استفاده می کرد. شیشه امکان تعامل و مشاهده فضای باز را فراهم می کند و در عین حال از عناصر محافظت می کند.
در سال 1928، رایت مقاله ای در مورد شیشه نوشت که در آن، آن را با آینه های طبیعت مقایسه کرد: دریاچه ها، رودخانه ها و برکه ها. یکی از اولین استفاده های رایت از شیشه در آثارش، رشته های شیشه ای در امتداد تمام دیوارها در تلاش برای ایجاد صفحه های نور برای اتصال دیوارهای جامد بود. رایت با استفاده از این مقدار زیاد شیشه به دنبال تعادلی بین سبکی و هوای شیشه و دیواره های محکم و سخت بود. مسلماً شناخته شده ترین لیوان هنری رایت، شیشه‌ای از سبک پریری است. اشکال هندسی ساده که به پنجره های بسیار پرآذین و پیچیده می رسند، نشان دهنده برخی از یکپارچه ترین تزئینات کار او است. رایت همچنین برخی از لباس های خود را طراحی کرد.
آثار مشهور فرانک لوید رایت
خانه آبشار در آمریکا
خانه آبشار یکی از معروف ترین اقامتگاه های خصوصی رایت (تکمیل شده در سال 1937)، برای آقا و خانم ادگار جی. کافمن، در میل ران، پنسیلوانیا ساخته شد. این خانه که بر روی یک آبشار 30 فوتی ساخته شده است، مطابق میل رایت برای قرار دادن ساکنان نزدیک به محیط طبیعی طراحی شده است. چیزی که در نظر گرفته شده بود که این خانه به جای اینکه خانه ای برای زندگی باشد، بیشتر به منزله یک استراحت خانوادگی باشد.
موزه گوگنهایم در نیویورک
ساختمان موزه گوگنهایم، اثری شاخص از معماری قرن بیستم می باشد که توسط فرانک لوید رایت طراحی شده بود و به دلیل شکل غیرمعمول فضاهای نمایشی آن بحث برانگیز شد و طراحی و ساخت آن ۱۵ سال طول کشید. این موزه در سال 1959 تکمیل شد و از سال 1990 تا 1992 که بخش جدید ساخته و به آن ضمیمه شد، تحت توسعه و بازسازی گسترده قرار گرفت و از سال 2005 تا 2008 دوباره بازسازی شد.
خانه رابی
خانه فردریک سی رابی یک مکان تاریخی ملی ایالات متحده آمریکا است که اکنون در محوطه دانشگاه شیکاگو در محله ساوت ساید هاید پارک در شیکاگو ، ایلینویز قرار دارد. این ساختمان بین سال های 1909 و 1910 ساخته شد و به عنوان یک خانه خانوادگی توسط فرانک لوید رایت طراحی شد . شاید بهترین نمونه از مدرسه پریری، اولین سبک معماری منحصر به فرد آمریکایی باشد. خانه رابی در 27 نوامبر 1963 به عنوان یک بنای تاریخی ملی تعیین شد و در اولین فهرست ثبت ملی اماکن تاریخی در 15 اکتبر 1966 قرار گرفت.
هتل امپریال توکیو
نسل دوم هتل امپریال توکیو در 1 سپتامبر 1923 در روز زلزله بزرگ کانتو افتتاح شد. فرانک لوید رایت در ژانویه 1913 به مدت 4 ماه برای بررسی سایت و تهیه نقشه های اولیه به توکیو آمد و در سال 1916 یکی از مدیران شرکت هتلداری از استودیوی رایت در تالیسین بازدید کرد تا طرح ها را برای تایید هیئت مدیره هتل بررسی کند. . رایت در سال 1917 به ژاپن بازگشت و ساخت و ساز هتل در نوامبر 1918 آغاز شد. گفته می شود بیش از 700 نقشه برای این پروژه ایجاد شده است.
مرکز مدنی شهرستان مارین
مرکز مدنی شهرستان مارین، طراحی شده توسط فرانک لوید رایت، در سن رافائل کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا واقع شده است. پیشگامی برای ساختمان اداری مرکز مدنی در سال 1960، پس از مرگ رایت و زیر نظر شاگرد رایت، آرون گرین، انجام شد. در سال 1962 تکمیل شد.
درگذشت فرانک لوید رایت
در 4 آوریل 1959، رایت به دلیل دردهای شکمی در بیمارستان بستری شد و در 6 آوریل تحت عمل جراحی قرار گرفت. به نظر می رسید که در حال بهبودی است، اما در 9 آوریل در سن 91 سالگی بی سر و صدا درگذشت. نیویورک تایمز سپس گزارش داد که او 89 سال داشت.
